maxbouckaert.reismee.nl

Onverhoopt toch nog een.

Hallo allemaal,

Toch nog even een update. Ik zou eigenlijk vrijdag thuis komen, maar dat is zondag geworden. Mijn eerste vlucht, de vlucht naar Casablanca, is gewijzigd. In plaats van om 02:25 gaat die nu om 07:50. Hierdoor zou ik mijn tweede vlucht missen, die vijf minuten voor ik land vertrekt.

Ik kreeg toen twee opties;

1. Die eerste vlucht gewoon nemen en dan de tweede 24 uur later. Dan zou ik dus zaterdag thuis komen.

2. Of, zondagochtend pas gaan, dan drie uur op Casablanca wachten en dan zondagavond thuis.

En ik heb dus voor die tweede gekozen.

Het laatste reisverslag.

Hallo allemaal, hier het laatste reisverslag dan al weer. Ben wel blij dat ik weer naar huis ga maar van de andere kant ook weer niet. Alles is hier intussen ook al zo 'gewoon'.

Maar goed, de afgelopen week nog genoeg mee gemaakt op de ambulance.

Dinsdag, woensdag, donderdag en vrijdag ben ik dus mee geweest met een ambulance. Een andere dan een paar weken terug. Er waren wat kleine verschillen; het was geen busje maar een jeep en deze werd maar door een persoon bemand. Op dit na waren er overigens geen verschillen over de manier van zorg, en denken. Hier de meest bijzondere ritten/ gebeurtenissen. Wanneer welke was weet ik niet precies meer.

We moesten een bloedtransport gaan doen. Voor de gene die bloed nodig had hoop ik dat het niet heel erg dringend was, want bij de laatste check bleken we de verkeerde bloedgroep te hebben. Na wat rond bellen was de goede op het moment ook nergens op voorraad, helaas dus.

Bij een andere rit moesten een vrouw van een klein ziekenhuis naar het grote ziekenhuis brengen. Nou moet je je even voorstellen hoe jij of hoe ze in Nederland iemand in een ambulance krijgen, vanaf het bed in het ziekenhuis en dan in de ambulance. Als je dat gedaan hebt moet je bij werkelijk alles het tegenovergestelde doen. Ze moest zelf naar de ambulance lopen, gelukkig wel met ondersteuning van een stagiaire. Toen moest ze de ambulance in, dit ging niet via de achterkant maar via de zijkant. En dan niet aan de kant van de brancard, waardoor ze de halve ambulance door moest kruipen. En aangekomen in het ziekenhuis weer het omgekeerde. En dat ging trouwens bij bijna iedereen zo, behalve bij het volgende verhaal.

Zo'n zelfde soort opdracht kregen we later nog een keer, maar deze vrouw was écht niet in staat om te lopen. Dus werd met veel moeite de brancard in de gang neer gelegd en moest de familie haar vanuit de kamer daar naar toe dragen. En toen hebben wij de brancard naar de auto gedragen. Bij het ziekenhuis aangekomen wilden ze dat die vrouw in een rolstoel ging zitten, want anders moest die brancard weer gedragen worden. Maar helaas, dat ging niet lukken dus die vrouw met brancard deze keer helemaal naar het bed gedragen.

En dan nu het meest, weet eigenlijk niet hoe ik het moet noemen. We waren op de terugweg, naar de post. Toen was er een ongeluk gebeurd en het was duidelijk dat een van de twee slachtoffers er slecht aan toe was, wat overigens verder niet uitmaakt. De chauffeur toetert een keer, gaat half door de berm rijden omdat hij er anders niet langs kan en rijd door. Waarom? Omdat er al een andere ambulance onderweg zou zijn.

Dit was mijn week op de ambulance, alvast geleerd hoe het dus niet moet.

Zaterdag voor de verandering weer naar het zwembad geweest en zondag een dag thuis. Dit omdat er verkiezingen waren, die gelukkig rustig zijn verlopen. Gisteren souvenirs gekocht en in de middag natuurlijk naar het zwembad, net als vandaag. Morgenochtend nog een keer wondzorg, daarna de tas in pakken en donderdag begint de terugreis dan al weer.

Ik heb een geweldige tijd gehad hier en leuk dat jullie me allemaal gevolgd hebben, tot in Nederland!

Het op een na laatste reisverslag!

Hallo allemaal, hier het op een na laatste reisverslag al weer.

De uitslag van maandag heeft verder geen gevolgen meer gehad en dinsdag dus weer gewoon naar de school in het dorp geweest voor wondzorg.
Woensdag naar het grote ziekenhuis, om vanuit daar mee te gaan met de ambulance. Na twee kantoortjes gehad te hebben bleek de directeur er niet te zijn. Dus we gingen weer en er zou nog over gebeld worden.
Donderdag weer naar het hiv project geweest en daarna nog even met z'n allen naar het weeshuis.
Vrijdag ochtend zijn we weer naar het dorp geweest voor wondzorg. Daarna zijn we naar de kliniek geweest waar Maaike en Jose werken om een reanimatie cursus te geven, aangezien ze totaal niet wisten hoe dat je moet reanimeren. Deze leek goed te zijn geslaagd. In de avond hadden we een ceremonie bij de kliniek waar Evelien heeft gewerkt, omdat zij vandaag naar huis is gegaan. Dit was erg lekker en gezellig.
Zaterdag zijn we weer naar de ferme geweest. Dat is het hotel waar we twee weken geleden ook zijn geweest, maar nu maar voor een dag. Een dag lang in een hangmat gelegen.
's Avonds zouden we naar een concert gaan en daar ook wat eten, maar toen we daar kwamen was alles dicht. Dus zijn we maar uit gaan eten, wat overigens ook leuk en lekker was.
Gisteren doorgebracht aan de rand van het zwembad en vanochtend Evelien uitgezwaaid. Daarna weer naar het grote ziekenhuis voor de ambulance. Deze keer drie kantoortjes gezien maar nog steeds geen directeur. Wel zijn er wat dingen opgeschreven en als het goed is kan ik morgen om half acht beginnen. Hier in Afrika kennen ze dus ook bureaucratie, dat had ik na tien weken toch niet echt meer verwacht.
Zojuist dus mijn blog zitten schrijven, uiteraard aan de rand van het zwembad.
De groeten uit het lekkere warme en zonnige Burkina Faso!

Week 9

Hallo allemaal, het is al weer tijd voor het volgende reisverslag!

Ik merkte zelf al dat ze wat korter en misschien wat minder enthousiast klinken maar dat komt omdat het voor mij intussen allemaal gewoon is geworden. Dus hier weer zo'n leuke versie!

Vorige week dinsdag uiteraard weer met z'n alleen naar de school in het dorp geweest voor de wondzorg. Dat weer net zo was als de vorige keren.

Woensdag ben ik met José mee geweest naar de geboorte kliniek, om bij een bevalling te gaan kijken. Helaas waren er geen bevallingen en zijn we even bij het vaccineren van baby's geweest. Daarna zijn we met Evelien wat gaan eten. De rest van de middag hebben we door de stad gereden op zoek naar de goede maat all stars, die hier spot goedkoop zijn.

Donderdag ben ik weer bij het hiv project geweest.

Vrijdag zijn José, Evelien en ik naar het dorp geweest voor wondzorg en Maaike en Marie naar een kliniek voor Maaike. In de middag zijn we naar Banfora gegaan. Daar hebben gegeten bij de mcdonnald, geen mcdonnald's, maar ze hebben er wel lekkere hamburgers. Na het eten hebben we een kleine villa gehuurd met zwembad.

Zaterdag zijn we naar een grote waterval geweest en daarna naar de domes. Dat zijn grote rotsen die je gewoon even gezien moet hebben als je daar tijd voor hebt. Zondag zijn we naar een meer gegaan met nijlpaarden. Met het meest wankele en lekke bootje dat ik ooit heb gezien zijn we het meer opgegaan. Helaas hebben we geen nijlpaarden gezien, die zaten allemaal onder water. Dus maar weer terug naar de villa, spullen gepakt, gegeten bij de mc en daarna weer opweg naar Bobo.

Vandaag met Maaike, José en Marie naar een kliniek geweest voor bloedtesten. Dit omdat Maaike vrijdag positief was getest op buiktyfus. Na heel lang wachten uiteindelijk te horen gekregen dat het allemaal wel mee valt. Niemand heeft buiktyfus. Wel wat andere ingewikkelde dingen en ik heb malaria. Puur toeval ontdekt en ook niet ernstig, ben er dus ook niet ziek van.

Dit was week negen al weer.

De groeten uit Burkina Faso!

Week 8

Hallo allemaal!

Het is al weer tijd voor het volgende verslag.

Maandag was een feestdag, dus de scholen zaten dicht en ben ik in plaats van naar de blindenschool, naar het zwembad geweest.

Dinsdag zijn we weer naar het dorp geweest voor de wondzorg. Wat weer zo was als normaal, alleen wel weer op de brommer. En in de middag weer naar het zwembad.

Woensdag ben ik weer naar de blindenschool geweest en in de middag, ja al weer, naar het zwembad. Al begon het nu wel een beetje te vervelen.

De dag erna, donderdag, ben ik weer bij het hiv project geweest en daarna samen met Evelien even naar het weeshuis. Hierna hebben we de hele middag op een terrasje gehangen. We hebben ook nog even naar de soundcheck gekeken van een band, die ons daarna uitnodigden om die avond naar hun optreden te komen. 's Avonds zijn we daar dus weer naartoe gegaan. Alleen hebben we er niks van gezien. Gelukkig konden we het wel horen en na afloop hebben we nog met de artiesten zitten praten.

Vrijdag ochtend zijn we uiteraard weer naar het dorp geweest voor wondzorg. Toen we daar van terug kwamen heb ik m'n tas ingepakt om daarna naar een hotel net buiten de stad te gaan, om een weekend helemaal niks te doen. Niet dat we hier heel hard werken, maar toch hadden we er allemaal veel zin in.

Het weekend was dus een afwisseling van hangmat, zwembad en eten. Met als uitzondering een rondje quad rijden en een rondje maken met een safari jeep, waarin ik zelf ook nog heb gereden op een zandafgraving.

Zondag zijn we aan het einde van de middag weer naar huis gegaan. Daar heb ik voor het eerst op z'n Afrikaans gedoucht, met een emmer water dus, omdat de douche het niet deed.

Nu zit ik lekker in de tuin m'n blog te schrijven en wat ik vanmiddag nog ga doen weet ik nog niet precies, dus dat horen jullie volgende week.

De groeten uit Burkina Faso!

En owja, foto's volgen!

Week 7

Hallo allemaal!


Afgelopen week was eens wat anders.
Maandag en dinsdag ben ik mee geweest met de ambulance, al kon je het eigenlijk geen ambulance noemen. Het is een taxi met brancard en verder helemaal niks.
Ik heb het helaas niet druk gehad; maar één spoedrit. Maar die ene was wel genoeg voor heel wat indruk. Een meisje had een ongeluk gehad en die was door haar ouders naar een huisarts gebracht, waarna de huisarts de ambulance had gebeld. Toen we daar kwamen was het meisje voor de helft verzorgd en dat bleef ook zo. Er was ook geen overdracht of enige andere communicatie tussen het ambulance personeel (verpleegkundigen waren het zeker niet) en de arts. Er was ook nauwelijks aandacht voor het meisje. Ze vroegen mij om haar op de brancard te leggen die minstens 5 meter verderop half uit de auto hing. Tijdens de rit was er ook geen omkijken maar het meisje, ze waren allebei vrolijk voorin gaan zitten. Ik zat wel achterin, te kijken wat ik kon doen en dat was maar weinig. Waar ik me ook over verbaasde was hoe het overige verkeer reageerde op ons. Dat was nauwelijks. De meesten gingen pas aan de kant als, naast het feit dat het zwaailicht en de sirene aanstonden, er nog minstens 10 keer getoeterd was.
Na een rit door bijna heel de stad heen kwamen we bij een ziekenhuis dat ik bijna niet kan omschrijven. Het was klein, er was bijna niks, het was vies, donker en ontzettend onlogisch ingericht. De brancard werd weer half uit de auto gehaald en het meisje werd naar een kamertje met een veel te laag plafond gebracht en op een bed gelegd in een hoek waardoor je bijna niet meer bij haar kon komen. En toen gingen we weer. Bizar.
Aan het einde van de middag hebben we nog als lijkenwagen gediend. De hele kist werd achterin geschoven.
En dat was mijn maandag. Dinsdag zijn we alleen een keer naar de garage geweest omdat er een deur van de auto niet meer open ging.
Woensdag en donderdag zou ik mee gaan met de nachtdienst. Woensdag was dus een rustdag en dat kwam goed uit want ik was ook niet zo lekker. Eigenlijk heel eigenwijs, ben ikwoensdag avondtoch naar de ambulance gegaan. Na anderhalf uur, zonder inzet, ben ik toch maar weer naar huis gegaan. Donderdag ben ik niet meer gegaan, de hoop op een drukke dienst had ik wel opgegeven aangezien ik in ruim 16 uur tijd twee ritten had gehad van in totaal hooguit 1 uur.
Vrijdag zijn we weer naar het dorp geweest voor de wondzorg, wat weer bijna het zelfde was als altijd. We waren deze keer alleen op de brommer, omdat de auto kapot was. In de middag heb ik weer lekker aan het zwembad gezeten, net als gisteren en vandaag. Gisteren hebben we 's avonds ook nog gegeten in een klooster, wat erg leuk en lekker was.
Dit was week 7 al weer.
De groeten uit Burkina Faso!

Week 6

Hallo allemaal!

Nu wil ik jullie eerst allemaal bedanken voor de leuke reacties die ik gekregen heb en alle felicitaties natuurlijk. En dan nu de afgelopen week.
Dinsdag en woensdag ben ik weer naar de blindenschool geweest, maar deze keer naar de laagste klas. Dit was heel anders maar heb mezelf er helaas nog niet echt nuttig kunnen maken.Woensdagmiddagben ik weer lekker naar het zwembad geweest.
Donderdag, mijn verjaardag, heb ik in de ochtend gewoon gewerkt. Samen met Marie ben ik naar de school in het dorp geweest voor de wondzorg. In de middag gebeld met papa en meerdere keren met mama, die het steeds spannender maakte aangezien er een groot cadeau midden in de kamer stond. Die is s'avonds gelukkig wel voor de camera voor mij uitgepakt. En papa had cadeautjes als verrassing opgestuurd die ik dan weer mooi zelf uit kon pakken. Verder heb ik van mijn gastgezin en ook van de rest hier nog cadeautjes gekregen. Aan het eind van de middag hadden we afscheid in de kliniek omdat Hanneke deze week naar huis gaat. Daarna zijn we gaan eten voor mijn verjaardag en nog voor die van Maaike, die een dag eerder jarig was. Het was een erg leuke dag en heb me echt jarig gevoeld hier!
De volgende dag was de wandeltocht.Om 6 uurop om te gaan ontbijten bij onze gids en daarna op pad. Het was een prachtige omgeving en tegen het eind van de middag kwamen we aan op onze bestemming. Daar konden we even uitrusten en rondkijken en daarna gingen we nog even klimmen. s'Avonds hebben we heel primitief bij het kampvuur gegeten, en daarna nog primitiever geslapen. Op matjes op stenen maar de locatie maakte alles goed. s'Nachts veel wakker gelegen maar daar door wel kunnen kijken naar de duizenden sterren. In de ochtend eerst naar de zonsopkomst gekeken en daarna zijn we nog even gaan klimmen voor dat we weer aan de terug weg begonnen. Terug bij het huis van de gids hebben we gegeten (onderandere hutspot en pannenkoeken) en hebben de Afrikanen nog wat muziek voor ons gespeeld en gedanst. Het waren twee super leuke dagen maar ik was er ook helemaal kapot van. Heb vannacht dus goed geslapen en zit nu weer lekker bij het zwembad.
De groeten uit Burkina Faso!

De eerste week met een minpuntje, maar ook weer een super week!

Hallo allemaal! Het is al weer tijd voor het volgende verslag, waar ik even aan herinnerd moest worden. Al weer zo veel meegemaakt dat ik bijna vergat om het jullie te vertellen.

Ik moet beginnen met vorige week dinsdag en woensdag. Toen ben ik dus weer naar de blindenschool geweest. Ik voelde me die dagen iets nuttiger dan de dag ervoor en heb ook braille geleerd. Deze week ga ik naar een lagere klas en hoop dat ik daar iets meer kan doen.
Donderdag ben ik weer naar het HIV project geweest. Daar heb ik weer geholpen bij de les (in zoverre die door ging, aangezien de juf niet was komen opdagen). En in de middag naar het zwembad en souvenirs winkels geweest.
Ik kan de hele dagen bij deze twee projecten wel vertellen maar dat zou erg veel en saai worden, het is er gewoon leuk.
Vrijdag was weer wondzorgdag. Voor mij de eerste keer op de school. De voor gaande keren waren allemaal in het dorp omdat de school nog niet begonnen was, maar nu dus wel en het is gelijk ook een stuk drukker. Alle kinderen zijn nu al verzameld en we hoeven allen de kinderen met wondjes er nog maar tussen uit te halen. Het was weer een erg leuke dag.
Zaterdag hebben we weer een dag de tourist uitgehangen.Deze zatdan ook weer vol met avond. Te beginnen met het krijgen van een brommer, dit gebeurde op een Afrikaanse manier en duurde dus drie kwartier langer dan gehoopt, maar goed, ik had er een. Vervolgens waren we veel te ver gereden en was ook nog een van mijn remmen kapot. Dus op een slakken tempo weer terug gereden, de brommer laten maken en even wat gedronken voor we weer verder gingen met onze zoektocht. Maar uiteindelijk hadden we het gevonden, het dorpje Koro. Een dorpje dat op een berg gebouwd is. Het was prachtig en hebben ons er dan ook goed vermaakt. Daarna gingen we opzoek naar heilige vissen, die daar ook in de buurt zouden moeten zitten. Dit samen met drie dorpsbewoners als gidsen. De vissen hebben we helaas niet gevonden maar wel een waterval. Ook deze was erg mooi en we hebben er ook nog even onder gestaan. Omdat ik daar door nat was, ja daar wordt je nat van, had ik mijn portemonnee in mijn tas gestopt. Dit aangezien ik midden in het niks niet verwachte dat iemand die eruit zou halen. Dat gebeurde dan ook niet maar een van de gidsen had het gezien en dus later wel het geld eruit gehaald...
Zondag ben ik dus met Marie en haar man terug gegaan naar dat drop om die gids op te zoeken. Het was een heel gedoe, maar intussen heeft ze wel bekend en het geld is op z'n terug weg naar mij. Na weer in dat dorpje te zijn geweest zijn we nog even naar een hotel/ restaurantje geweest boven op een berg met een prachtig uitzicht.
Vandaag (maandag) ben ik met Evelien mee geweest naar de kliniek waar zij werkt en daar haar wat meegeholpen en mee gekeken. En in de middag ben ik nog even lekker naar het zwembad geweest.
Ondanks dat ene minpuntje heb ik dus weer een super week gehad hier en heb weer heel veel zin in de volgende. Ik hoop jullie ook in het volgende verslag.
De groeten uit Burkina Faso!

Deze reis is mede mogelijk gemaakt door:

Travel4Change